Մասնակիցներ՝ 7-րդ դասարանների սովորողներ
ժամանակահատվածը՝ շուրջտարյա
Նպատակը՝ կարդալ, ուսումնասիրել, բացահայտել հայտնի արվեստագետների կյանքն ու գործունեությունը։
Ընթացքը՝ նախապես ուսումնասիրել արվեստագետների կյանքը, ստեղծած գործերը, այնուհետև նախատեսել հանդիպում-հարցազրույց տվյալ արվեստագետի հետ։
Արդյունքում՝ տեսանյութեր, ռադիոնյութեր, պատումներ։
Եթե միանաք իմ նախագծին, ձեր նյութերն ուղարկեք իմ էլ-հասցեին՝ yayloyanadriana@mskh.am
Ահա իմ տարբերակը Անհատական նախագիծ
1.Ընտրի’ր թարգմանության տարբերակներից մեկը, թարգմանի’ր, տեղադրի’ր բլոգումդ։
At a restaurant, a cockroach suddenly flew from somewhere and sat on a lady. She started screaming out of fear. With a panic stricken face and trembling voice, she started jumping with both her hands desperately trying to get rid of the cockroach. Her reaction was contagious as everyone in her group also got panicky. The lady finally managed to push the cockroach away but it landed on another lady in the group.
Now it was the turn of the other lady in the group to continue the drama. The waiter rushed forward to their rescue. In the relay of throwing, the cockroach next fell upon the waiter. The waiter stood firm, composed himself and observed the behavior of the cockroach on his shirt. When he was confident enough, he grabbed it with his fingers and threw it out of the restaurant.
Sipping my coffee and watching the amusement, the antenna of my mind picked up a few thoughts and started wondering if the cockroach was responsible for their histrionic behavior? If so, then why was the waiter not disturbed? He handled it near to perfection without any chaos.
It is not the cockroach, but the inability of the ladies to handle the disturbance caused by the cockroach that disturbed the ladies.
I understood, I should not react in life. I should always respond. The women reacted, whereas the waiter responded. Reactions are always instinctive whereas responses are always well thought of, just and right to save a situation from going out of hand, to avoid cracks in a relationship, to avoid making decisions in anger, anxiety, stress or hurry.
Բարև ձեզ այսօր կպատմեմ իմ վերջերս ընթերցած գրքի մասին: Գիրքը գրել է Հեկտոր Մալոն Առանց ընտանիքի: Եթե չստեմ այն իմ կարդացած գրքերից ամենա հետաքրրքին է՝ կարդացել եմ մի շնչով: Վեպի գլխավոր հերոսը Ռեմին է ընկեցիկ (Ծնողներից լքված՝ անտեր թողնված երեխա) մի տղա, որին տասը տարեկան հասակում հայրացուն՝ Բարբերենը վաճառում է շրջիկ երաժիշտ Վիտալիսին: Այդ օրվանից սկսվում է Ռեմիի հետաքրքիր կյանքի արկածները Ֆրանսիայի և Անգլիայի փողոցներում: Չնայած բոլոր դժվարությունների Ռեմիին երբեք չի հուսահատվում և իր լավատեսությամբ , բարրությամբ նա վերջում հաղթահարում է բոլոր դժվարություններն ու փորձությունները և վերջում ունենում է ամենա սպասված ավարտը՝ գտնում է իր իսկական ծնողներին:
Խորհուրդ եմ տալիս ընկերներիս ընթերցել այս գիրքը վստահ եմ չեք փոշմանի:
Մասնակիցներ՝ 6-րդ դասարանների սովորողներ
ժամանակահատվածը՝ շուրջտարյա
Նպատակը՝ կարդալ, ուսումնասիրել, բացահայտել հայտնի արվեստագետների կյանքն ու գործունեությունը։
Ընթացքը՝ նախապես ուսումնասիրել արվեստագետների կյանքը, ստեղծած գործերը, այնուհետև նախատեսել հանդիպում-հարցազրույց տվյալ արվեստագետի հետ։
Արդյունքում՝ տեսանյութեր, ռադիոնյութեր, պատումներ։
Եթե միանաք իմ նախագծին, ձեր նյութերն ուղարկեք իմ էլ-հասցեին՝ yayloyanadriana@mskh.am
Ահա իմ տարբերակը Անհատական նախագիծ
Համո Սահյանը ծնվել է 1914 թվականի ապրիլի 14-ին Սիսիանի շրջանի (այժմ՝ Սյունիքի մարզ) Լոր գյուղում։ Սահյանը սկզբնական կրթությունը ստացել է տեղի դպրոցում, որտեղ իբրև ուսուցիչ աշխատել էին բանաստեղծներ Գառնիկ Քալաշյանը և Ակսել Բակունցը։ 1927 թվականին Հ. Սահյանը տեղափոխվել է Բաքու, որտեղ ստացել է միջնակարգ կրթություն։ 1935 թվականին ընդունվել և 1939 թվականին ավարտել է Բաքվի մանկավարժական ինստիտուտի հայկական բաժանմունքը։ 1939-1941 թվականներին աշխատել է Բաքվի «Խորհրդային գրող» ամսագրում որպես գրական աշխատող: Որպես Կասպիական նավատորմի նավաստի, մասնակցել է նաև Հայրենական մեծ պատերազմին (1941–1945 թթ.)։ 1944 թվականին Զորյանի հրավերով գալիս է Երևան և բնակություն հաստատում նրա տանը։ Հենց Զորյանի օգնությամբ է Սահյանը ստեղծել իր առաջին գիրքը՝ «Որոտանի եզերքին» վերնագրով։ Ստեփան Զորյանի ուշադրությանը Սահյանը պատասխանել է ձոն-նվիրումով, որում եղել են այսպիսի տողեր.
Հովհաննես Թադեւոսի Թումանյան ՝ հայ մեծագույն գրող ու բանաստեղծ, հասարակական գործիչ։ Ծնվել է 1869 թվականի փետրվարի 7-ին, Լոռվա Դսեղ գյուղում` հոգեւորականի ընտանիքում։
Նախնական կրթությունը ստացել է հայրենի գյուղում, այնուհետեւ Ջալալօղլու (այժմյան՝ Ստեփանավան) դպրոցում։ 1883 թվականից շարունակել է ուսումը Թիֆլիսի Ներսիսյան Ճեմարանում, սակայն նյութական ծանր իրավիճակի պատճառով 1887թ. ստիպված եղավ թողնել դպրոցը եւ սկսեց աշխատել Թիֆլիսի հայ եկեղեցական դատարանում, այնուհետեւ Հայ Հրատարակչական միության գրասենյակում (մինչեւ 1893թ)։
Թումանյանը սկսել է ստեղծագործել 80-ականների կեսից, այդ ժամանակ էլ սկսում է համագործակցել հայկական տարբեր թերթերի ու ամսագրերի հետ։ Լայն ճանաչում է ձեռք բերում «Բանաստեղծություններ» հավաքածուի (1-2 հատոր, 1890-92) լույս տեսնելուց հետո։ Թումանյանի գրական գործունեության ամենահայտնի շրջանն է համարվում XIX դարի վերջին տասնամյակը – XX դարի սկիզբը։ Այդ ժամանակաշրջանում է, որ Թումանյանը հանդես է գալիս որպես ժողովրդի ստեղծագործական ավանդույթների վրա հիմնվող բանաստեղծ։ Իր ստեղծագործություններից շատերում, նա նկարագրում է նահապետական օրենքներով ապրող գյուղացիների կյանքը, որը լի է ներքին ու հաճախ ողբերգական հակասություններով։ Այդ թեմային են նվիրված Թումանյանի այնպիսի պոեմները, ինչպիսին են «Մարոն» (1887, հրատարակվել է 1892թ), «Լոռեցի Սաքոն» (1889, հրատարակվել է 1890թ), «Անուշ» ողբերգությունը (1890, հրատարակվել է 1892թ)։
Թումանյանի պոեմներից, բալադներից ու հեքիաթներից շատերի հիմքում ընկած է ժողովրդական բանահյուսությունը։ Օրինակ՝ «Թմկաբերդի առումը» (1902, հրտ. 1905թ) հիմնված է ժողովրդական առասպելի վրա, ինչպես նաեւ «Ախթամար», «Փարվանա», «Սասունցի Դավիթ» պոեմները, «Մի կաթիլ մեղր» հեքիաթը։
1899 թվականին բանաստեղծը կազմակերպում է «Վերնատուն» գրական խմբակը, որի անդամ են դառնում բազմաթիվ հայ նշանավոր գրողներ ու բանաստեղծներ։
XX դարի սկզբին Թումանյանը հայտնի է դառնում նաեւ որպես հասարակական գործիչ։ 1905-07 թվականներին մասնակցում է Բաքվի հայ-թաթարական ընդհարումների հաշտեցմանը։ Ցարական կառավարության կողմից երկու անգամ ձեռբակալվում է (1908 եւ 1911) ու բանտ նետվում:
1912–1921 թթ.՝ Հայ գրողների կովկասյան միության նախագահն է։ Արդեն Հայքի խորհրդայնացումից հետո դառնում է Հայաստանին օգնության կոմիտեի նախագահ (1921-22)։
Հովհաննես Թումանյանը վախճանվել է 1923 թ. մարտի 23-ին, 54 տարեկան հասակում, Մոսկվայում։
· Անուն, Ազգանուն, դասարան — Ադրիանան Յայլոյան 4/2
· 09:00-11:00-Մայրենի
13:30-14:00-խումբ 2Երգ
11:00-15:00- գրեք ձեր տեսադասերի դասացուցակը՝ ըստ օրերի
Երկուշաբթի – 12:50-13:20- Անգլերեն
Երեքշաբթի — 13:00 — 13:30 — Ռուսերեն
Չորեքշաբթի — 12: 10 — 12: 40 -Հայրենագիտություն
Հինգշաբթի — 11:40 — 12 :10 — Մայրենի
Ուրբաթ — 12 : 50 — 13:20 -Մաթեմատիկա
· 15:00-18:00-ընտանեկան դպրոց, Ամեն օր մայիկիս հետ մարզվում ենք, երբեմն Յոգա ենք անում ,դաշնամուր եմ նվագում, կրկնում եմ վոկալիս երգերը, սոլֆեջոի առաջադրանքներ եմ կատարում, օգնում եմ մայրիկիս խոհանոցում, եղբորս հետ խաղում ենք սեղանի խաղեր օրիակ ՝ Էքսկուրսիա, Զիլ զառ դիտում ենք ֆիլմեր, մուլտֆիլմեր ուսուցողական հաղորդումներ, նկարում եմ:
· 18:00-22:00- Խաղում եմ եղբորս հետ երբեմն դուրս ենք գալիս քայլելու իհարկե անձնական թերթիկը լրացնելուց հետո, երեկոյան ընտանիքով դիտում ենք ընտանեկան ֆիլմեր, Ինձ համար ամենա հետաքրքրիը երբ օգնում եմ մայրիկիս խոհանոցում, իդեպ ես արդեն ինքնուրույն կարողանում եմ պատրաստել սուրճ և բլիթներ:
Ամսաթիվը՝ հունիսի 6
Մեկնումը՝ ժ. 9։30 (Արևմտյան դպրոցից)
Ժամանումը՝ 16:30 (Մայր դպրոց, ավտոբուսների կանգառ)
Մասնակիցներ՝ 3.2 դասարան
Պատասխանատուներ՝ Լ. Փաշայան, Ի․ Ջանազյան,
Օգնականներ՝ Մ. Սիմոնյան, Ս․ Գրիգորյան
Ծնողներ՝ Անգելինա Ալեքսանյան, Հեղինե Գոգրոյան, Ժաննա Բաբայան, Ռուզաննա Աբրահամյան
Վայրը՝ Արագածոտնի մարզ, գյուղ Ապարան
Նպատակը՝ Քայլարշավ դեպի Քասաղ գետի վրա գտնվող Ապարանի ջրամբար ( ժամերգություն նշված եկեղեցիներից մեկում․ Թուխ Մանուկ, սբ. Վարդան, սբ. Պողոս-Պետրոս) :
Խնդիրները՝
Նախապատրաստական փուլ
Ընթացք
Ամփոփում
Անհրաժեշտ իրերի ցանկ
Երգերի ցանկ
Հայաստանի մարզերի քարտեզ
Արագածոտնի մարզի քարտեզ
Երևան — Ապարան երթուղու քարտեզ
Եղանակը Հունիս 6-ին Արագածոտնի մարզում
Ադրիանա Յայլոյանի 